Görüşmenin başında Özgür Özel oturum düzeninden memnuniyetsizlik belirtmesi üzerine, Erdoğan ‘ayıbını’ örtmek için Özel kalem müdürüne iade-i ziyareti planlamak için talimat verdiği iddialar arasında. Anlaşılan bu karar CHP’lileri mutlu etmiş görünüyor. Erdoğan gibi birinden iade-i ziyaret beklentisi erişilmez bir şeymiş gibi ilgi görüyor. İlk tur ısınmasında çok şey çıkmadı. Ama iki lider görüşmeye devam edecekleri bir noktaya gelmiş durumda. Yaratılan “sıcak atmosfere” en çok kimin ihtiyacı var tartışmaya açıktır. Devlet Erdoğan politikası ile güvenilmez hale gelen bir kurum. Halkın devlete ve Erdoğan’a tepkisi büyük. CHP ve AKP sistemi kurtarma yönünde bir konsep oluşturmuş olabilir. Karşılıklı aşırı iltifatlar ürkütücü durumda. Anlaşılan iki parti lideri kanka olmuş ve birbirine ısınmış görünüyorlar. Politik mücadelede hızlı viraj dönüşleri tehlikelidir.
Gelecek seçimden umudu kalmayan Erdoğan, yine gündemi değiştirme noktasında özel bir çaba içinde. Zaman kazanmaya oynayan Erdoğan’ı anlamak mümkün. CHP’nin neyin peşinde olduğunu anlamak mümkün değil ve hiçbir ittifak kurtaramaz. Erdoğan’ın yumuşama sinyali vermesi, konjonktürel bir durumdur ve Özel’le flört etmesi için onlarca neden varken, Özel’in neyin peşinde olduğunu anlamak zor. CHP kaynakları bu görüşmenin normalleşmenin başlangıcı olduğuna kendilerini inandırmış. Yine CHP’liler önceliğimiz halkın sorunlarının çözülmesi gibi absürt bir söylemle, yanlışı kurtarmaya çalışıyor. 22 Yıldır sorun yaratan birinden, sorunların çözümünü beklemek ne akılla açıklanır ne de mantıkla.
Özgür Özel’in Erdoğan’la dayanışma içine girme çabası hangi toplumsal sorunları çözmek içindir. Yoksa derinden bizim henüz bilmediğimiz başka şeyler mi dönüyor. Erdoğan kendi sonuna doğru yaklaşıyor. “Cumhur İttifakı” yapılacak ilk seçimde tapi diyecek durumda. Halktan kopan ve sarayda lüks içinde yaşayan Erdoğan kimseye güven verecek durumda değil. Erdoğan neden yelkenleri indirdi, muhalefeti neden ciddiye alıyor ? gibi sorunları çoğaltmak mümkün. Halbuki diktatör bir kibir abidesidir. Şayet birinden çıkarları yoksa onunla aynı masada olmaz. Anayasanın uygulanmadığı bir ortamda yeni bir anayasanın konuşulması ve tartışılması toplumu yeni bir beklentiye sürüklemektir. Erdoğan’ın yeni bir anayasaya ihtiyacı olduğuna inananlar samimi değiller.
CHP neden Erdoğan İle uyum içinde olmak istiyor. Türkiye de sorun yaratan, muhalefeti terörist, hain ve düşman sayan Erdoğan değil mi ? 31 Mart gecesi kafasına taş mı düştü, yoksa ‘melekler’ şeytanın aklını mı çaldı. Erdoğan İle görüşmeyi bir nimet gibi düşünen CHP ne yapmak istiyor. Gerçekten anlaşılmış değil. Anlaşılan Erdoğan “nezaket kurallarını” öğrenmiş görünmesi. Karşılıklı iltifatlar, özel hediyeler buluşmanın esprisine bir başka renk katmış. Düşmanların dostluğu genel olarak göreceli olur.
Küfürbaz, ağzı bozuk bir diktatörün bu ani değişimi hayri alamet değil. Erdoğan politik mücadelede ayıya dayı demesini bilen kültürden geliyor ve bir takım hesapları olduğu kesin. Ekonomiyi düzeltme umudunu taşımadığı için, zaman kazanmaya oynuyor. Erdoğan gidişini görüyor, kurtulma umudu yok denecek kadar az. Geleceği için daha rasyonel olmaya çalışıyor. Düşmanlarını azaltarak, yarına oynuyor. MHP’nin geleceği parlak görünmüyor. İYİ Parti çözülmüş durumda. Erdoğan’ın direksiyonu CHP yönüne kaydırması bir tesadüf olmadığı açık. Ama rasyonel ve mantıklı her CHP’li son duruma itiraz edecek ve tepkisini gösterecektir.
Erdoğan her ipte oynayacak bir oportünist politikacı. Bugün söyledikleri, yarın için kıymeti-harbiyesi yoktur. CHP gerçekten Erdoğan’dan kurtulmak mı istiyor, yoksa sistemi kurtarmak için düşmanlar arası yeni bir ittifak mı gelişiyor. Erdoğan büyük ve beklenmedik bir seçim yenilgisinden sonra, bütün heyecanı sönmüş durumda. Halkın ezici çoğunluğu Erdoğan’a karşı olduğu bir realite. Bu durumda Erdoğan’dan kurtulmak için mücadele edilmelidir. Hala Erdoğan’dan umut aramak nasıl bir çelişki. Başarısız ve sınıftan atılmış bir Erdoğan’a can vermek CHP’ye düşmez. CHP, DEM Partinin önerisini kamuoyunda açık bir şekilde tartışmaktan çekinmemeli. DEM Parti her geçen gün daha yaratıcı politikalarla toplumsal sürece müdahale ediyor.
Robert Pekoz